İlişki dediğimiz iki başrol oyuncusu olan oyunların sergilendiği bir sahne. Her bir oyunda oyuncuların canlandırmayı seçtiği roller, diyaloglar, dekor değişir. Sahne hep aynıdır, oyunun gidişatını ve sonunda alacağı ya da almayacağı alkışı oyuncuların performansı belirler. Elimize tutuşturulan bir metin olmadığına göre repliklerimizi ve rolümüzü biz seçiyor olabilir miyiz?
Bazı oyunların finalinde başrollerden biri “Hepsi senin yüzünden!” diyerek ayrılır sahneden. Karşısındaki suçlar, kendi karakterinin gücünü yok sayar, kendi sorumluluğunu kabul etmez ve kurban rolünü oynamayı seçer. Oynanan senaryoya göre kurban saçını süpürge etmiştir, hayallerinden vazgeçmiştir, yaptığı fedakarlıklara rağmen sonuç hüsrandır. Karakterin her şeyin karşı tarafın hatası olduğunu düşünüyor olması; sorunların gerçek nedenlerini görmesini engellediği için oyun mutlu sonla bitmemiştir, bitemeyecektir.
Bazı başroller ise “Sana rağmen!” diyerek kalır sahnede. Yaşanan tüm olumsuzluklara göğüs gerebilen kahraman rolünü oynamayı seçer. Kahraman da kurban gibi hep kendinden verir. Kurbanın sürekli ağlanıp sızlanmaya, kahramanın ise beğenilmeye, onaylanmaya ihtiyacı vardır. Yöntemleri farklı gibi görünse de kurban da kahraman da içten içe “sevilmek” için rol yaparken birbirlerine düşman olurlar. Bu durumda da, ilişki mutlu sonla bitmez çünkü her iki taraf da kendi rollerine sıkışmıştır. Bu rollerin dışına çıkamayan kişiler, ilişkilerinin gerçek potansiyelini keşfedemezler. Bir olmak, birlikte olmak yerine karşıtlığı seçer, ezberlerindeki metin hangi karaktere aitse o karakteri tekrar ve tekrar oynar dururlar.
Bazı oyunlar ise tebessümle başlar, mutlulukla devam eder, bol alkış alır ve yıllarca sahnelenir. Bu ilişkilerde, partnerler birbirlerini tamamlayarak, destekleyerek var olurlar. Birinin başarısı diğerinin mutluluğunu arttırır ve birbirlerinin hayatlarına anlam katarlar. Bu oyunlarda en sık kullanılan replik; “Sayende!”dir.
Minnet duygusu içeren, mütevazi bir sözdür “Sayende!”. Bir olmaya, birlikte olmaya hizmet eder. Karşımızdaki kişinin varlığı, onun desteğiyle ayakta durduğumuzu kabul etmek anlamına gelir. Bu kabul ilişkinin gücünü ve derinliğini artırır.
İlişkilerde “Sayende!” demek, birlikte büyüme ve gelişme fırsatını yakalamak demektir. Karşımızdaki kişinin değerini takdir etmek ve onunla birlikte güçlenmek, sağlıklı bir ilişkinin anahtarıdır. Bu replik, egoları bir kenara bırakarak birbirimize olan bağlılığımızı hatırlamamıza yardımcı olur ve ilişkimizi daha derin bir seviyeye taşır.
Seçtiğimiz replik hangi rolü oynayacağımızı, oynayacağımız rol ise senaryonun gidişatını değiştirecektir.
